روزنامه جوان وابسته به سپاه، در یادداشتی با تیتر ««آزادی ۲» خیال‌پردازی جدید فوتبال» با انتقاد از وعده وزارت ورزش در ساخت استادیوم شماره دو آزادی، با اشاره به نیمه‌کاره ماندن بازسازی ورزشگاه آزادی، نوشته که این وعده از سوی مدیرانی که آجر روی آجر نگذاشته‌اند، عملی نمی‌شود.
در این یادداشت آمده: «چطور می‌توان توقع داشت این حرف درست از آب دربیاید، آن هم از سوی کسانی که طی تمام این سال‌ها نه تنها آجری رو آجر دیگر برای ساخت ورزشگاه نگذاشته‌اند که تمام سرمایه‌های ورزش در این مقوله را هم به باد داده‌اند و هرازگاهی به اسم بازسازی ماله به دست گرفته‌اند و با چند کار وصله‌پینه‌ای مثلاً بازسازی انجام داده‌اند.»
در ادامه با اشاره بازسازی ناقص ورزشگاه آزادی آمده: «چگونه می‌توان توقع داشت وقتی هنوز روند کار بازسازی ورزشگاه ۱۰۰ هزار نفری به پایان نرسیده و به بنا به برنامه‌ریزی انجام شده، ۱۰ ماه دیگر از زمان ۱۸ ماهه اعلام شده باقی مانده، باور کنیم که روند ساخت یک ورزشگاه جدید کلید بخورد، آن‌هم ورزشگاهی که از سال ۱۳۸۵ تاکنون سه بار قصد شروع به ساخت آن شده و حتی کلنگ آن هم زده شده، اما هیچی به هیچی!»
همچنین در بخش دیگری از این یادداشت آمده: «حرف زدن و ادعا کردن راحت‌ترین کار دنیاست. می‌توانی تا دلت می‌خواهد حرف بزنی. می‌توانی ادعا کنی که کوه را جابه‌جا می‌کنی. می‌توانی مدعی باشی که از عهده هر کار نشدنی و سختی برمی‌آیی و هیچ کس هم نمی‌تواند جلویت را بگیرد، حتی هیچ کس نمی‌تواند بگوید این همه ادعا از کجا می‌آید؛ این خاصیت حرف زدن است. تا دیروز ادعای ساخت ورزشگاه بزرگ در بیابان‌های اطراف تهران مطرح بود، اما امروز تبدیل شده به ساخت ورزشگاه ۴۰ هزار نفری دیوار به دیوار ورزشگاه ۱۰۰ هزار نفری!»
در قسمتی دیگر از این یادداشت انتقادی آمده: «آقایانی که همین حالا درگیر بازسازی ورزشگاه آزادی هستند و اینقدر عجولند که می‌خواهند به‌صورت نیمه‌تمام آن را افتتاح کنند تا بعداً روند بازسازی دنبال شود (اگر دنبال کنند) امروز حرف از ساخت ورزشگاه جدید می‌زنند.»
در ادامه با افسانه خواندن ساخت ورزشگاه آمده: «می‌گویند ورزشگاه جدید سرپوشیده خواهد بود و طرح سکو‌های آن شبیه به استادیوم بزرگ بن‌خلیفه دوحه آماده شده و البته شباهت‌هایی نیز به استادیوم لوسیل قطر دارد و جالب است که می‌گویند این طرح‌ها مربوط به گذشته نسبتاً دور است، حالا چطور در سال‌هایی که هنوز قطر ورزشگاهی به نام لوسیل نداشت، آقایان اینجا چیزی شبیه آن را طراحی کردند، بماند برای بعد، اما قطع به یقین و تا جایی که ما به یاد داریم این طرح‌های افسانه‌ای و رؤیایی هرگز در فوتبال ایران به انجام نرسیده است، این یکی هم روی بقیه!»